Dobra, dobra

Czasem lubię sobie pofilozofować, ale moje "filozofowanie" jest dość prymitywne. Co ja poradzę na to, że natura nie obdarzyła mnie jakimś nadzwyczajnym ilorazem inteligencji. Kiedy tak rozmyślam i rozmyślam (szczególnie przed snem ;) wszystko zaczyna się robić jeszcze bardziej zagmatwane i nie do zrozumienia, albo przychodzi wkurw, że ten świat jest taki okrutny. Tym więcej się zastanawiam, tym więcej stwarzam sobie powodów do narzekania i ta świadomość, że jesteśmy bezsilni w stosunku do całego zła, a w przeogromnym wszechświecie gówno znaczymy i tak dalej.. Jaki z tego wniosek? Pierdole idę bezmyślnie z uśmiechem na twarzy się napić.